ANADOLU DEYİNCE...

Ne güzel söylemiş şair, Anadoluyu anlatırken;

Anadolu deyince aklıma ‘dört mevsim’ gelir. 
Yarısı sarı ve beyaz, yarısı yeşil ve mavi.
Anadolu deyince aklıma ‘mimar’ gelir. 
Yarısı Selimiye, yarısı Ayasofya. 
Anadolu deyince aklıma ‘Halikarnas Balıkçısı’gelir. 
Yarısı Ege, yarısı Akdeniz. 
Anadolu deyince aklıma ‘âşk’ gelir.
Yarısı Yunus Emre, yarısı Mevlâna. 
Anadolu deyince aklıma ‘biz’ gelir.
Yarısı ‘sen’, yarısı ‘ben’..

Ali Canip Olgunlu

Güzel Anadolumuzun taşı toprağı altın,her yerinden cevher fışkırıyor.

Neresidir bu Anadolu,biraz araştırdım,duydularımı kattım.Türkiye’nin istanbul boğazı’yla Avrupa’dan ayrılan asya kıtasındaki topraklarına Anadolu denir. Hatta bu bölgeye tarihte “küçük asya” dendiği de olmuştur. Anadolu adı üzerine çeşitli söylenceler var. Anadolu’ya gelen ilk akıncıların yaşlı bir kadına rastlaması en bilindik efsane. Yaşlı kadın yorgun argın gelen akıncılara ayran ikram eder. Askerlerin her biri “ana dol” diye ayranları bittikçe çanaklarını yaşlı kadına uzatırlar. Kadın da elindeki testiyle her birinin çanaklarını doldurur, ama ne hikmetse ayran hiç bitmez,elbette bu işin söylence kısmı. Anadolu’nun bilinen ilk adı hatti ülkesi. Burada yaşayan ve sonraları hititlerle kaynaşan toplumun adından alıyor adını. Anadolu sözüyse bölgeye sonradan gelen yunanlıların verdiği bir isim. Yunanca anatole ya da farklı bir söylenişle anatoli yunanca “doğu” anlamına geliyor. yunancada “ana” sözü yukarı anlamına geliyor. buradan yola çıkarak “anatelein” güneş’in yukarı kalktığı yer, yani güneş’in doğduğu ülke. Ege denizinin karşı kıyısından bakınca bu topraklara güneş’in doğduğu ülke adının verilmesi hiç de şaşırtıcı değil...

Bu bilgilerden sonra 04.12.2000 yılında yazdığım ve bir dergide yayınlanan şiirimi paylaşmak istiyorum;

Biz doğu insanlarıyız

Küçük çiçeklerin büyük dallarıyız

Gıdamız toprak,sevincimiz yaprak yaprak

Belki sesimiz ince tiz

Ama yüreğimiz derya deniz

Aldanmayın yüzümüzün asıklığına

Soğuk vurmuş düşlerimizin karanlığına

Açılırsa bakın hele içimizin aydınlığına

Ne fıratlar,ne çağlayanlar taşıyor...

Tülin AKIN ATEŞAL